ΠΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟ; ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Στρατός, ένα κομβικό στάδιο στη ζωή του κάθε άντρα. Η, ουσιαστική, μετάβαση από τη μετεφηβική ζωή στην ενήλικη. Η τελευταία περίοδος ανεμελιάς και ξεγνοιασιάς, όπως υποστηρίζουν αρκετοί. Είναι, ωστόσο, έτσι τα πράγματα; Αν κάποιος έχει υπηρετήσει στο ένδοξο (χωρίς την παραμικρή ειρωνεία όσον αφορά το χαρακτηρισμό) Πολεμικό Ναυτικό, τότε γνωρίζει πως τα πράγματα είναι όπως περιγράφονται και με το παραπάνω.

Σε αυτό το κείμενο θα κάνουμε λόγο για το πιο βυσματικό σώμα στρατού της Ελλάδας. Αυτό που στα 100 άτομα οι 101 έχουν «κάποιον δικό τους άνθρωπο μέσα στα πράγματα». Και, καλώς ή κακώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Άλλοτε μεγαλύτερο άλλοτε μικρότερο ένα χέρι βοηθείας έχει σπρώξει τον οποιοδήποτε φαντάρο για να μπει στις τάξεις του Ναυτικού.

Μιλάμε για ένα σώμα στρατού που στην τελευταία ΕΣΣΟ που μπήκε το Σεπτέμβριο (ανεξάρτητα από το ότι ήταν η ΕΣΣΟ του Αυγούστου, μη χαλάσουμε το καλοκαίρι στα παιδιά) οι ναύτες που παρουσιάστηκαν στον Πόρο για τη βασική τους εκπαίδευση έμειναν 15 μέρες μέσα στο στρατόπεδο και πήραν 12 μέρες άδεια ορκωμοσίας, σπάζοντας λογικά κάθε σχετικό ρεκόρ. Φυσικά, αυτές οι 15 μέρες αποτέλεσαν βασανιστήριο για τους φαντάρους που υπάκουαν τις εντολές των ανωτέρων τους και εκτελούσαν κατά γράμμα τις τρομερά απαιτητικές ασκήσεις που τους καλούσαν να κάνουν μόνιμους, τους οποίους χόρευαν στους ρυθμούς τους οι φαντάροι και τα «βύσματα» τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι αν και υπήρχαν διάφορα πειθαρχικά παραπτώματα (όπως bullying, αντιρρήσεις σε ανώτερους και άλλα) δεν επιβλήθηκε ποτέ καμία ποινή στους παραβάτες. Και για να προλάβω όποιον καλοπροαίρετο πει ότι δεν μπορούν να τους επιβληθούν ποινές όσο δεν έχουν ορκιστεί, καλό είναι να ρωτήσετε κάποιον μεγαλύτερο τι θα γινόταν αν κάποιος φαντάρος απαντούσε σε εντολή βαθμοφόρου «παράτα με ήσυχο γιατί θα πάρω τηλέφωνο το βύσμα μου και θα σε τελειώσω».

Παρόλα αυτά, οι προστάτες των θαλασσών μας ήταν λογικό να είναι μονίμως εκνευρισμένοι και αγανακτισμένοι με τις συνθήκες που επικρατούσαν στο στρατόπεδο. Είναι λογικό να υπάρχει ένας σχετικός αναβρασμός όταν τους ξυπνούσαν από τις 6 το πρωί και (με εξαίρεση 3-4 μέρες πρόβας παρέλασης) μέχρι να ξαναπέσουν για ύπνο το βράδυ δεν έκαναν τίποτα. Κυριολεκτικά τίποτα! Υπήρχαν μέρες που οι υπεύθυνοι για την προπαίδευση δεν τους καλούσαν ούτε για τα βασικά ζητήματα που είχε λειτουργικά το Κέντρο Εκπαίδευσης του Πόρου.

Έπειτα, χαρακτηριστικό της δύσκολης ζωής που έκαναν οι ναύτες είναι ότι μέσα σε αυτές τις 15 μέρες που ήταν μέσα στο στρατόπεδο για να λάβουν τις βασικές γνώσεις και να πάνε μετά καταρτισμένοι στις μονάδες τους είχαν και μια ολόκληρη ημέρα  έξοδο. Τη δεύτερη Κυριακή από τη μέρα κατάταξης τους βγήκαν στο νησί για να ξεσκάσουν από τις κακουχίες. Όλα  αυτά, εντωμεταξύ, μόλις τρεις μέρες πριν την ορκωμοσία τους και τις 12 μέρες άδειας τους.

Κλείνοντας, για να επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί πως αναφερθήκαμε στο πιο βυσματικό σώμα της Ελλάδας αρκεί μια αναφορά στα μέρη που μετατέθηκαν οι ναύτες της συγκεκριμένης ΕΣΣΟ. Το 50% όσων παρουσιάστηκαν, δηλαδή σχεδόν 300 άτομα από τους 600, έλαβαν μετάθεση για υπηρεσίες και στρατόπεδα στην Αθήνα και γύρω από αυτήν. Με ένα μεγάλο ποσοστό επίσης από αυτούς να έχει στην πραγματικότητα απολυθεί ήδη, αφού σε αρκετές μονάδες της Αττικής είναι υπερπλήρες το προσωπικό και οι «προνομιούχοι» ναύτες δεν εμφανίζονται ούτε για να πιουν ένα καφέ και να δικαιολογήσουν τα 8,71 ευρώ που λαμβάνουν. Αν, λοιπόν έρθει το χαρτί για το Πολεμικό Ναυτικό… ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

ΤΗΕ ESTIMATOR