ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ

Όταν το θέμα που τίθεται δεν έχει να κάνει με την προσωπική ηθική και την εφαρμογή του νόμου, αλλά για την επίθεση σε έναν αστυνομικό ως αντίποινα για την επίθεση ενός άλλου αστυνομικού σε έναν πολίτη χωρίς προφανή λόγο, τότε οι ρητορικές μίσους της εκάστοτε ιδεολογικής αντίληψης είναι διχασμός. 

Η εικόνα ενός ανθρώπου ριγμένου και χτυπημένου αν σε φανατίζει και σε ενθουσιάζει επειδή είναι αστυνομικός, τότε ίσως δεν έχεις φάει ποτέ ξύλο εσύ ο ίδιος. Διότι όλοι είχαμε έναν παππού κομμουνιστή που έκανε εξορία, που έφαγε ξύλο, που μέτρησε τα σπασμένα του κομμάτια. Αυτοί οι παππούδες μας λοιπόν, όταν μας διηγούνταν την ιστορία της ζωής τους ποτέ δεν μας είπαν πηγαίνετε να δείρετε τους βασανιστές μου, γιατί ήξεραν τι σημαίνει πονάω, υποφέρω. Ήξεραν επίσης να μάχονται για το πιστεύω τους χωρίς η μάχη τους να έχει βία. Η βία φέρνει βία μόνο αν δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά.

Η εικόνα χιλιάδων ανθρώπων κάθε ηλικίας να διαμαρτύρεται για το αυτονόητο είναι δυνατή και αν η σκέψη σου είναι να την αμαυρίσεις προσφέροντας αντίποινα τότε δεν διαφέρεις από τον βασανιστή σου. Αν θες να αντισταθείς προώθησε την εικόνα της διαμαρτυρίας μας-όλων των υπόλοιπων που δεν θέλουμε να πονάμε, ούτε να πονέσουμε κάποιον άλλον- σε αυτούς που μπορούν να ασκήσουν πιέσεις και αυστηρή κριτική. Αν θες να αντισταθείς, να μην γίνεις σαν αυτούς, κράτα το ανθρώπινο πρόσωπο, κράτα την ανθρωπιά σου.

Μην διχάζεσαι με τον διπλανό σου και μην τον κατακρίνεις που πιστεύει ότι η βία δεν είναι λύση, και που βλέπει ότι η βία δεν φέρνει βία. Προς Θεού, δεν λέω μην αντισταθείς, να αντισταθείς, οφείλεις να σε υπερασπιστείς και να με υπερασπιστείς αν θες να λέγεσαι άνθρωπος, αλλά η αντίσταση δεν επιτυγχάνεται αν γίνεται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται αυτό για το οποίο αντιστέκεσαι.

Και γενικά, αν δεν μπορείς να ανοίξεις το μυαλό σου και να ακούσεις αυτά που έχουν να σου πουν οι άλλοι, είσαι φανατισμένος, είσαι υπερβολικός, είσαι σαν και εκείνους.

ΛΟΥΝΤΟ